การพัฒนาหลักสูตรการแก้โจทย์ปัญหาคณิตศาสตร์โดยใช้รูปแบบการจัดการเรียนรู้เอส เอส ซี เอส ร่วมกับเทคนิคเกมมิฟิเคชัน สำหรับนักเรียนระดับชั้น ประถมศึกษาปีที่ 5
Keywords:
การพัฒนาหลักสูตร, โจทย์ปัญหาคณิตศาสตร์, รูปแบบการเรียนรู้ เอส เอส ซี เอส, เกมมิฟิเคชันAbstract
บทความวิจัยนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) สร้างและหาคุณภาพของหลักสูตรการแก้โจทย์ปัญหาคณิตศาสตร์โดยใช้การจัดการเรียนรู้รูปแบบ เอส เอส ซี เอส ร่วมกับเทคนิคเกมมิฟิเคชัน สำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 5 และ 2) ศึกษาผลการใช้หลักสูตรการแก้โจทย์ปัญหาคณิตศาสตร์โดยใช้การจัดการเรียนรู้รูปแบบ เอส เอส ซี เอส ร่วมกับเทคนิคเกมมิฟิเคชัน สำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 5 ซึ่งเป็นการวิจัยเชิงทดลองเบื้องต้น แบบแผนที่ใช้ในการทดลองครั้งนี้ คือ แบบกลุ่มเดียวทดสอบก่อน – หลังการทดลอง กลุ่มตัวอย่างได้แก่ นักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 5/3 ภาคเรียนที่ 2 ปีการศึกษา 2566 โรงเรียนเจริญศิลป์ จังหวัดแพร่ สำนักงานศึกษาธิการแพร่เขต 1 จำนวน 38 คน ที่ได้จากการสุ่มแบบกลุ่ม เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยได้แก่ หลักสูตร คู่มือการใช้หลักสูตร แบบทดสอบวัดความสามารถการแก้โจทย์ปัญหาคณิตศาสตร์เรื่อง ทศนิยม และร้อยละ สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ค่าเฉลี่ย ร้อยละ ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และการทดสอบค่าที
ผลการวิจัยพบว่า
1. หลักสูตรการแก้โจทย์ปัญหาคณิตศาสตร์โดยใช้การจัดการเรียนรู้รูปแบบ เอส เอส ซี เอส ร่วมกับเทคนิคเกมมิฟิเคชัน สำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 5 มี 7 องค์ประกอบ ได้แก่ 1) ความเป็นมาของหลักสูตร 2) หลักการของหลักสูตร 3) จุดมุ่งหมายของหลักสูตร 4) เนื้อหาของหลักสูตร ประกอบด้วย 2 หน่วย ได้แก่ หน่วยที่ 1 เรื่อง จุดนั้นสำคัญไฉน หน่วยที่ 2 เรื่อง โปรดี โค้ดส่งฟรี ร้านนี้เท่านั้น 5) การจัดการเรียนการสอน 6) สื่อและแหล่งการเรียนรู้ และ 7) การวัดผลประเมินผล ค่าเฉลี่ยความเหมาะสมของหลักสูตรในภาพรวมอยู่ในระดับมากที่สุด ค่าเฉลี่ยความเหมาะสมของคู่มือหลักสูตรในภาพรวมมีความเหมาะสมอยู่ในระดับมากที่สุด
2. นักเรียนที่เรียนโดยใช้หลักสูตรการแก้โจทย์ปัญหาคณิตศาสตร์โดยใช้การจัดการเรียนรู้รูปแบบ เอส เอส ซี เอส ร่วมกับเทคนิคเกมมิฟิเคชัน สำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 5 มีความสามารถในการแก้โจทย์ปัญหาคณิตศาสตร์หลังเรียนสูงกว่าคะแนนทดสอบก่อนเรียนอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ .05
References
กระทรวงศึกษาธิการ. (2560). หลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช 2551 (ฉบับปรับปรุง พ.ศ.2560). พิมพ์ครั้งที่ 1.กรุงเทพมหานคร : โรงพิมพ์ชุมชนสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย.
กัญญาณัฐ ศศิวัจน์ไพสิฐ. (2565). การพัฒนาหลักสูตรส่งเสริมการคิดคำนวณ เรื่องการคูณ การหาร จำนวนนับ โดยการเรียนรู้แบบร่วมมือเทคนิค ทีจีที ร่วมกับวิธีการสอนแบบนิรนัย สำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 5 (วิทยานิพนธ์ปริญญาครุศาสตรบัณฑิต). ลำปาง : มหาวิทยาลัยราชภัฏลำปาง
ธันยพัฒน์ พันธุ์พำนัก. (2562). การจัดการเรียนรู้ด้วยรูปแบบ SSCS เพื่อส่งเสริมผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนและทักษะการแก้ปัญหาทางคณิตศาสตร์ เรื่อง ความน่าจะเป็นชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3 (วิทยานิพนธ์ปริญญาวิทยาศาสตรมหาบัณฑิต). มหาสารคาม : มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.
นริศรา สำราญวงษ์. (2558). การจัดการเรียนรู้ด้วยรูปแบบ SSCS เพื่อพัฒนาความสามารถในการแก้ปัญหา ทางผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนคณิตศาสตร์ เรื่องบทประยุกต์ สำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 5. (วิทยานิพนธ์ปริญญาการศึกษามหาบัณฑิต ), ชลบุรี : มหาวิทยาลัยบูรพา
เบจลักษณ์ ภูสามารถ. (2563). การพัฒนาความสามารถในการแก้โจทย์ปัญหาคณิตศาสตร์โดยใช้กิจกรรมการเรียนรู้เทคนิค KWDL ของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 5 (วิทยานิพนธ์ปริญญาครุศาสตรมหาบัณฑิต). มหาสารคาม : มหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคาม.
ปรีชา เนาว์เย็นผล. (2544). กิจกรรมการเรียนการสอนคณิตศาสตร์โดยใช้การแก้ปัญหาปลายเปิด สำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 (วิทยานิพนธ์ปริญญาดุษฎีบัณฑิต). กรุงเทพมหานคร : มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
ปวริศร์ ศรีทะแก้ว. (2564). ผลการจัดการเรียนรู้แบบเรียนเป็นคู่ตามแนวคิดเกมมิฟิเคชันที่มีต่อผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนและความสามารถในการตั้งปัญหาทางคณิตศาสตร์ สำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5 (ปริญญานิพนธ์สาขาวิชาวิทยาการทางการศึกษาและการจัดการเรียนรู้). กรุงเทพมหานคร : มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
มารุต พัฒผล. (2562). เอกสารประกอบการบรรยาย เรื่อง ทักษะการโค้ชเพื่อครู. (หน้า 4) กรุงเทพมหานคร : บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
วิชัย วงษ์ใหญ่. (2552). จากหลักสูตรแกนกลางสู่หลักสูตรสถานศึกษา : กระบวนทัศน์ใหม่การพัฒนา. กรุงเทพมหานคร : จรัลสนิทวงศ์การพิมพ์.
สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (2560). ตัวชี้วัดและสาระการเรียนรู้แกนกลาง กลุ่มสาระการเรียนรู้คณิตศาสตร์ (ฉบับปรับปรุง 2560) ตามหลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช 2551. โรงพิมพ์ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย จำกัด.
สถาบันทดสอบทางการศึกษาแห่งชาติ. (2565). ประกาศและรายงานผลสอบ. เรียกใช้เมื่อ 16 มิถุนายน 2565 จาก http://www.newonetresult.niets.or.th/ExamWeb/FrLogin.aspx.
Krulik, & Rudnick. (1987). Problem Solving and Stragetegy Games in The Mathematic Teacher. New York McGraw - Hill.
Pizzini, L. & S. P. (1989). A rationale for and the development of a problem solving model of instruction in science education. Science Education.
Polya, George. (1957). How to Solve It : A New Aspect of Mathematical Method. New York : Doubleday and Company.
Taba Hilda. (1962). Curriculum Development : Theory and Practice. New York : Harcourt Brace Jovanovich.
Tyler, R.W. (1971). Basic Principles of Curriculum and Instruction (31st ed.). Chicago: The University of Chicago Press.
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
License
Copyright (c) 2024 Journal of Graduate Studies Review MCU Phrae Campus
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
