การพัฒนาทักษะภาษาอังกฤษ เรื่อง Everyday Problems สำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2 โรงเรียนพุทธโกศัยวิทยา จังหวัดแพร่

Authors

  • Phra Santiwat Nakok
  • ปัญญา สุนันตา วิทยาลัยสงฆ์แพร่ มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย

Keywords:

การพัฒนาทักษะภาษาอังกฤษ, Everyday Problems, ใช้ปัญหาเป็นฐานการเรียนรู้ (Problem-based Learning)

Abstract

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อเปรียบเทียบผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนในรายวิชา รายวิชา พระพุทธศาสนา เรื่อง Everyday Problems (ปัญหาในชีวิตประจำวัน) ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2 โรงเรียนพุทธโกศัยวิทยา โดยใช้ปัญหาเป็นฐานการเรียนรู้ (Problem-based Learning) เครื่องมือที่ใช้ในการรวบรวมข้อมูล 1) แผนการจัดการเรียนรู้ รายวิชา ภาษาอังกฤษ เรื่อง Everyday Problems (ปัญหาในชีวิตประจำวัน) ที่จัดการเรียนรู้โดยใช้ปัญหาเป็นฐานการเรียนรู้ (Problem-based Learning) จำนวน 1 แผน จำนวน 2 ชั่วโมง 2) แบบทดสอบวัดผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนก่อนและหลังเรียน วิชา ภาษาอังกฤษ เรื่อง Everyday Problems (ปัญหาในชีวิตประจำวัน) จำนวน 1 ฉบับ เป็นแบบปรนัยชนิด 4 ตัวเลือก จำนวน 20 ข้อ กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ นักเรียนที่กำลังศึกษาในระดับชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2 ห้อง 2/1 ภาคการศึกษาที่ 2 ปีการศึกษา 2566 โรงเรียนพุทธโกศัยวิทยา รวมทั้งสิ้น 25 คน ผู้วิจัยได้ทำการสุ่มกลุ่มตัวอย่างแบบเจาะจง สถิติที่ใช้ในการศึกษา ค่าเฉลี่ยเบี่ยงเบนมาตรฐานค่า t-test

          ผลการศึกษาพบว่า ผลการเปรียบเทียบผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน รายวิชา ภาษาอังกฤษ เรื่อง Everyday Problems (ปัญหาในชีวิตประจำวัน) โดยใช้ปัญหาเป็นฐานการเรียนรู้ (Problem-based Learning) หลังเรียนมีคะแนนสูงกว่าก่อนเรียน อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ที่ระดับ .05

References

ชนาธิป พรกุล. (2544). รูปแบบการจัดการเรียนการสอนที่ผู้เรียนเป็นศูนย์กลาง. กรุงเทพมหานคร :จุฬาลงกรณมหาวิทยาลัย.

ดวงเดือน แสงชัย. (2533). การสอนภาษาอังกฤษระดับประถมศึกษา. กรุงเทพมหานคร : โอ เอส พริ้นติ้ง เฮ้าส์.

ผกามาศ สงวนไทร. (2546). การจัดการเรียนรู้โดยการใช้ปัญหาเป็นฐาน. วารสารการพยาบาล.

เพียเจต์ อ้างใน ทิศนา แขมมณี. (2548). ศาสตร์การสอน : องค์ความรู้เพื่อการจัดกระบวนการเรียนรู้ที่มีประสิทธิภาพ. พิมพ์ครั้งที่ 4. กรุงเทพมหานคร: บริษัทด่านสุทธาการพิมพ์ จำกัด.

ไพศาล สุวรรณน้อย. (2555). การเรียนรู้โดยใช้ปัญหาเป็นฐาน (Problem–based Learning: PBL).

มัณฑรา ธรรมบุศย์. (2544). การพัฒนาคุณภาพการเรียนรู้ โดยใช้ PBL (Problem Based Learning). วารสารวิชาการ.

วชัรา เล่าเรียนดี. (2548). เทคนิคการแก้ปัญหาอนาคต :ยุทธวิธีการจัดการเรียนรู้เพื่อส่งเสริมทักษะการคิด.วารสารศึกษาศาสตร์.

วัฒนา รัตนพรหม. (2548). การเรียนรู้โดยใช้ปัญหาเป็นหลัก. ศึกษาศาสตร์ปริทัศน์.

วัฒนาพร ระงับทุกข์. (2542). แผนการสอนที่เน้นผู้เรียนเป็นศูนย์กลาง. ม.ป.ท.

วาสนา เลื่อมสุทธิ อ้างถึงใน พระมหาประยูร ธีรวํโส และคณะ. (2548). “การศึกษาความสัมพันธ์ของปัจจัยจิตสังคมต่อผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนของนิสิตมหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกวิทยาลัย ”. รายงานการวิจัย . สถาบันวิจัยพุทธศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

ศาสตรา สหัสทัศน์. & คณะ. (2557). การพัฒนารูปแบบการสอนภาษาอังกฤษใช้ในการอบรมภาอังกฤษโดยใช้ รูปแบบการสอนโดยใช้ปัญหาเป็นฐาน (Problem Based Learning) สำหรับใช้ในการอบรม ภาษาอังกฤษให้แก่ยุวมัคคุเทศก์เพื่อการเตรียมพร้อมเข้าสู่การเป็นสมาชิกประชาคมอาเซียนASEAN Community. (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). มหาวิทยาเทคโนโลยีราชมงคลอีสาน.

สุภัทรา อักษรานุเคราะห์. (2532). การสอนทักษะทางภาษาและวัฒนธรรม. กรุงเทพมหานคร : จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

อารี พันธ์มณี. (2546). จิตวิทยาสร้างสรรค์การเรียนการสอน. กรุงเทพมหานคร: โอ.เอส.พริ้นติ้งเฮ้าส์.

Aydinli. J. W.. (2007). Problem - based learning and adult English language learners. CAELA Brief.

Boud. & Feletti. G. (Ed.). (1997). The challenge of problem-based learning. London.

Downloads

Published

15-12-2024

How to Cite

Phra Santiwat Nakok, and ปัญญา สุนันตา. 2024. “การพัฒนาทักษะภาษาอังกฤษ เรื่อง Everyday Problems สำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2 โรงเรียนพุทธโกศัยวิทยา จังหวัดแพร่”. วารสาร มจร โกศัยปริทรรศน์ 2 (3):60-69. https://ojs.mcupr.ac.th/index.php/jmkr/article/view/228.