การบริหารวัดในจังหวัดเชียงใหม่ด้วยหลักพุทธปรัชญาเถรวาท

Abstract

         บทความวิจัยนี้ มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อศึกษาแนวคิดทฤษฎีการบริหารวัด 2) เพื่อศึกษาหลักพุทธปรัชญาเถรวาทที่เกี่ยวกับการบริหารวัดในจังหวัดเชียงใหม่ 3) เพื่อบูรณาการการบริหารวัดในจังหวัดเชียงใหม่ด้วยหลักพุทธปรัชญาเถรวาท และ 4) เพื่อนำเสนอแนวทางและองค์ความรู้เกี่ยวกับการบริหารวัดในจังหวัดเชียงใหม่ ด้วยหลักพุทธปรัชญาเถรวาท เป็นการวิจัยเชิงคุณภาพ แบบวิจัยเอกสารและการสัมภาษณ์เชิงลึก ผู้ให้ข้อมูลสำคัญจำนวน 15 คน/รูป วิเคราะห์ข้อมูลเชิงเนื้อหานำเสนอข้อมูลเชิงพรรณนา

          ผลการวิจัยพบว่า จังหวัดเชียงใหม่มีการแบ่งเขตการปกครองออกเป็น 25 อำเภอ บูรณาการการบริหารวัดโดยยึดหลัก 6 ประการ คือ การปกครอง การศึกษา การเผยแพร่ การสาธารณูปการ การสาธารณสงเคราะห์และการศึกษาสงเคราะห์ โดยเอื้อเฟื้อ สังวร ประพฤติ ปฏิบัติตามพระธรรมวินัย กฎหมาย กฎมหาเถรสมาคม ข้อบังคับ ระเบียบ คำสั่ง มติ ประกาศ พระบัญชาสมเด็จพระสังฆราช จังหวัดเชียงใหม่ดำเนินการขับเคลื่อนตามแผนยุทธศาสตร์โครงการสร้างความปรองดองสมานฉันท์โดยใช้หลักธรรมทางพระพุทธศาสนา หมู่บ้านรักษาศีล 5 บริหารวัดด้วยหลักอปริหานิยธรรม ก่อให้เกิดรูปแบบการบริหารดังนี้ คือ (1) รูปแบบความสามัคคี (2) รูปแบบการเคารพต่อขบวนธรรมเนียมประเพณีเดิมของท้องถิ่นรักษาขนบธรรมเนียมที่ดีงาม (3) รูปแบบการเคารพนับถือผู้อาวุโส (4) รูปแบบการให้เกียรติส่งเสริมให้เกิดความเสมอภาค (5) รูปแบบการเคารพซึ่งกันและกันและ (6) รูปแบบการปกป้องคุ้มครอง องค์ความรู้ที่ได้จากการวิจัย ได้แก่ การน้อมนำหลักพุทธปรัชญาในการบริหาร เกิดความตระหนักต่อส่วนรวม เกิดความสามัคคีในหมู่คณะและมีความเคารพนับถือซึ่งกันและกัน ทำงานเป็นทีมเสริมสร้างชุมชน องค์กรและสถาบันให้เข้มแข็ง