การบริหารงานระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียนเพื่อส่งเสริมคุณธรรมจริยธรรมของโรงเรียนขยายโอกาสในกลุ่มเครือข่ายสถานศึกษาอำเภอเถิน จังหวัดลำปาง
Keywords:
ระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียน, การส่งเสริมคุณธรรมจริยธรรม, โรงเรียนขยายโอกาสในกลุ่มเครือข่าย, สถานศึกษาอำเภอเถินAbstract
บทคัดย่อ
บทความวิจัยนี้ มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อศึกษาการบริหารงานระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียนเพื่อส่งเสริมคุณธรรมจริยธรรมของผู้บริหารสถานศึกษากลุ่มเครือข่ายอำเภอเถิน จังหวัดลำปาง 2) เพื่อศึกษาการจัดการเรียนการสอนเพื่อส่งเสริมคุณธรรมจริยธรรมของครูผู้สอนในกลุ่มเครือข่ายอำเภอเถิน จังหวัดลำปาง เป็นการวิจัยแบบผสมผสานทั้งเชิงปริมาณและเชิงคุณภาพ โดย ประชากร คือ ผู้บริหารสถานศึกษา จำนวน 8 คน ครูผู้สอนของกลุ่มเครือข่ายสถานศึกษาเถิน 1 - 4 จำนวน 47 คน เครื่องมือที่ใช้ ได้แก่ แบบสัมภาษณ์แบบมีโครงสร้าง และแบบสอบถามบทบาทการจัดการเรียนการสอนและการดูแลช่วยเหลือนักเรียน
ด้านคุณธรรมจริยธรรมของครูผู้สอน วิเคราะห์ข้อมูลโดยการหาค่าเฉลี่ยและส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐานเป็นรายข้อ
ผลการวิจัยพบว่า 1) ผู้บริหารสถานศึกษามีระบบในการดูแลช่วยเหลือนักเรียนโดยยึดหลักการบริหารระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียนตามที่สำนักงานคณะกรรมการสถานศึกษาขั้นพื้นฐานกำหนดไว้ มีการส่งเสริมคุณธรรมจริยธรรมจากทางโรงเรียนและจากหน่วยงานภายนอกที่เกี่ยวข้อง โดยผู้บริหารและครูประจำชั้นมีการมีติดต่อประสานงานกับผู้ปกครองและเปิดโอกาสให้มีส่วนร่วมในการดูแลนักเรียนร่วมกันระหว่างโรงเรียนกับผู้ปกครอง และ 2) การจัดการเรียนการสอนเพื่อส่งเสริมคุณธรรมจริยธรรมของครูผู้สอนในกลุ่มเครือข่ายอำเภอเถิน จังหวัดลำปาง พบว่าโดยรวม อยู่ในระดับ มากที่สุด เมื่อพิจารณารายด้านเรียงลำดับค่าเฉลี่ยจากสูงที่สุดไปหาต่ำที่สุด พบว่า สูงที่สุด คือ ด้านความสะอาด และด้านที่มีค่าเฉลี่ยของระดับการปฏิบัติ ต่ำที่สุด คือ ด้านการมีน้ำใจ
Abstract
The purposes of this research were: 1) To study the administration of the student care system to promote morality and ethics among school administrators in the Thoen District Network Group, Lampang Province and 2) To study teaching and learning arrangements to promote morality and ethics of teachers in the Thoen District network, Lampang Province. This research combines both quantitative and qualitative methods. The population that provided information was 8 educational institution administrators, and 47 teachers of the Thoen 1 - 4 educational institution network group. The tools used to collect data were a structured interview form and a questionnaire on the role of teaching and helping students regarding morality and ethics of teachers. The data was analyzed by finding the mean and standard deviation for each item
The findings of the research were as follows: 1) Educational institution administrators have a system for student care and assistance based on the principles of student care and support management as specified by the Office of the Basic Education Commission. In addition, the school promotes morality and ethics to students through activities held within the school and activities organized by relevant external agencies, as well as providing opportunities for parents to participate in caring for their students. 2) Organizing teaching and learning to promote morality and ethics of teachers in the network group of Thoen District, Lampang Province, found overall to be at the highest level. Considering each aspect with the highest average is being cleanliness and the lowest average level is being considerate.
References
กระทรวงศึกษาธิการ. (2550). 8 คุณธรรมพื้นฐาน. กรุงเทพฯ : สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา.
กรดา มลิลา. (2564). การบริหารระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียนของโรงเรียนสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาชัยภูมิ เขต 1 (วิทยานิพนธ์ปริญญาครุศาสตรมหาบัณฑิต). ชัยภูมิ : มหาวิทยาลัยราชภัฏชัยภูมิ.
เกษมสุข อันตระโลก. (2557). การพัฒนาการดำเนินงานระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียน โรงเรียนสว่างแดนดิน สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 23 (วิทยานิพนธ์ปริญญาครุศาสตรมหาบัณฑิต). สกลนคร : มหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร.
จุติกรณ์ นิสสัย. (2558). การศึกษาการดำเนินงานระบบการดูแลช่วยเหลือนักเรียนของโรงเรียนบ้านหนองปรือ สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาชลบุรี เขต 3 (วิทยานิพนธ์ปริญญาศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต). ชลบุรี : มหาวิทยาลัยบูรพา.
จุรีรัตน์ บุตรบุญชู. (2556). การมีส่วนร่วมของผู้ปกครองในการส่งเสริมคุณธรรมจริยธรรมของนักเรียนโรงเรียนบ้านคลองสิบแปด สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาชลบุรี เขต 1 (วิทยานิพนธ์ปริญญาศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต). ชลบุรี : มหาวิทยาลัยบูรพา.
พระมหาอนันต์ องฺกุรสิริ. (2563). คุณธรรมจริยธรรมกับการพัฒนาผู้เรียนในยุคไทยแลนด์ 4.0. วารสารนวัตกรรมการศึกษาและการวิจัย. 2(2), 81-90.
พระราชบัญญัติการศึกษาแห่งชาติ.(2545). พระราชบัญญัติการศึกษาแห่งชาติ พุทธศักราช 2542 และที่แก้ไขเพิ่มเติม (ฉบับที่ 3) พ.ศ. 2553. กรุงเทพฯ : องค์การรับส่งสินค้าและพัสดุภัณฑ์.
พัชญภณ สารสา. (2557). บทบาทของผู้บริหารสถานศึกษาในการส่งเสริมคุณธรรมจริยธรรมนักเรียนสังกัด สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาตาก เขต 2 (การค้นคว้าอิสระปริญญาครุศาสตรมหาบัณฑิต). ราชบุรี : มหาวิทยาลัยราชภัฏหมู่บ้านจอมบึง.
ลัดดา ครสวรรค์. (2552). การปฏิบัติตามหลักคุณธรรมพื้นฐาน 8 ประการในสถานศึกษาขั้นพื้นฐาน สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาลพบุรี. (วิทยานิพนธ์ปริญญาครุศาสตรมหาบัณฑิต). ลพบุรี : มหาวิทยาลัยราชภัฎเทพสตรี.
วราภรณ์ พุธวงษ์, วรรณารัตน์ อัศวเดชาชาญยุทธ์, อนันต์ เตียวต๋อย และอำนวย บุญรัตนไมตรี. (2560). แนวคิดการบริหารสถานศึกษา. วารสารวิชาการมหาวิทยาลัยอีสเทิร์นเอเชีย. 7(1), 16-23.
วิเชียร เกตุสิงห์. (2538). สถิติวิเคราะห์สำหรับการวิจัย. กรุงเทพฯ : ไทยวัฒนาพานิช.
ยุพิน คะเนวัน. (2562). บทบาทผู้บริหารในการส่งเสริมคุณธรรมจริยธรรมของนักเรียนตามความคิดเห็นของครู สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 32 (วิทยานิพนธ์ปริญญาครุศาสตรมหาบัณฑิต). บุรีรัมย์ : มหาวิทยาลัยราชภัฏบุรีรัมย์.
สุวัฒนา อิทธิวิศวกุล. (2558). คุณธรรมจริยธรรมนำเด็กไทยให้สมบูรณ์. เรียกใช้เมื่อ 30 สิงหาคม 2565 จาก http://www.acn.ac.th/articles/mod/forum/discuss.php?d=216
สุวาวิโรจน์ วิบูลย์สุข. (2551). สภาพการจัดสิ่งแวดล้อมโรงเรียนประถมศึกษา สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาสระแก้ว เขต 1 (วิทยานิพนธ์ปริญญาการศึกษามหาบัณฑิต). ชลบุรี : มหาวิทยาลัยบูรพา.
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
License
Copyright (c) 2025 วารสารบัณฑิตศึกษาปริทรรศน์ มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย วิทยาเขตแพร่

This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.